Ang Talambuhay ni Jocelyn Cabarubias,

 Lenoks, yan ang tawag ng marami sa akin pero bago nagsimula ang kwento ni Lenoks. Ipapakilala ko muna si Jocelyn Cabarubias ang kwento sa akin ng aking ina noon daw ipinagbubuntis niya ako ang tatay ko daw ay huminto maginom, well infareness iba rin naman ako. bye the way sabi ng mama ko noong nanganganak siya sa akin ang bilis ko daw lumabas para lang daw blate. ayon pinangalanan akong jocelyn hindi ko alam kung bakit pero hayaan na kesa walang name diba.

ako yung girl sa left side

Noong bata ako ang alam ay maglaro at tumakbo ng tumakbo, ang sarap sarap maglaro.Noon sa concepcion pa kame nakatira marami akong kaibigan. Lagi pa akong napapalokasi sobrang likot ko kulan nalang araw-araw akong may sgat takbo kai ng takbo. Minsan sa sobrang gala ko ay nakagat ng aso sa tuhod,hagalpak na ako ng iyak,yung peklat hanggang ngayon nandito pa rin. Lumipat na kami sa Sta. Isabel ganun talaga kailangan kasi. Ang hirap palalng maadjust dahil wala naman akong kaibigan dahil baguhan pa lang kami. Pero in a week naman may mga kalaro na rin ako dahil yung iba dito ay kaklase ko sa elementary, habang tumatagal ay lalong naging close ako sa kanila. Dati nga noong may libot may nakasabunutan akong bata kasi ayun ay inaway ko umiyak din naman ako. Pero sa kabila ng lahat masaya pa rin ako at gusto kong balikan ang buhay ko noong bata pa ako kasi ang gaan lang ng buhay ko yun bang tipong sitting pretty lang. Ayon nalimutan ko na ang ibamg pangyayari sa pagkabata ko pero ang alam ko lang ay makulay iyon at masaya.

picture ng 4f

                       Noong unang tuntong ko sa hayskul ay tense ako. Ganoon pala ang feeling kapag sa bayan ka na papasok para bang untang bumaba sa bundok. First time ko nakita ang Dizon High. Super na amaze ako kasi ang laki ng oval. Noon lang ako nakakita ng ganoon. Sa grandstand parang natatakot akong umakyat, at super nakakalito noon sa skul. ang adviser ko nonng first yaer ako ay si Sir Calabia. sobrang napakabait niya. at noong first year ako first time ko nagkaroon ng boyfriendhehe dalaga na ako, sa liceo siya napasok grabe may itsura din naman siya mga two months siguro kame pero mahal na mahal ko siya sobra. pero siyempre masyado pa akong bata para dibdibin ang nangyarimarami pa akong makikilala na mas higit pa sakanya at puppy love lang naman iyon at hindi dapat sineseryoso pero first love ko siya. para sa akin mahirap talaga ang first year. minsan kasi nakakatamad pumasok. kahit hayskul na ako hindi parin nawawala yung pagiging elementary ko. hindi naman kasi agad ako magiging dalaga diba pero darating din siguro na magdadalaga ako hindi palang siguro ako hand.
                       Naging parte rin ng aking buhay ang simbahan, minsan isinama ako ng aking mga kaibigan sa simbahantapos hindi ko alam naging parte na ako ng choir o an tawag sa amin ay Icp youth ministry. sa simbahan kasama ang mga kapwa ko kabataan isa iyon sa bumuo ng pagkatao ko. arar-araw ang dami mo aasahan na mangyayari. ang sarap pala sa pakiramdam ang maglingkod sa simbahan. pakiramdam na tila ba kahit ang dami mong problema ayos lang kasi alam mong kasama mo ang Panginoon. Dahil nga sa lumalaki na at nagdadalaga. nagkaroon narin ako ng mga hinaharap na problema tulad sa aking pamilya. minsan nagkaroon kami ng pagtatalo ng aking ama dahil may hinala ako na may iba siyang babae. at alam ko sa sarila ko na tama ang hinala ko dahil sa mga nababasa ko sa text noong babae sa aking ama. at hindi naman ako tanga para isiopin ko na magkaibigan lan sila tulad ng sabi ng aking ama. naginom ang tatay ko nabanga ang sasakyan namin sa poste buti nalang hindi siya nasaktan sinisi ko ang sarili ko sa mga nangyari hindi talaga kami nagiimikan ng tatay ko. kinusap ako ng pinuno ng aming samahan simbahan,  kausapin ko daw ang aking ama. noong kinagabihan nag-isip ako, nag-ipon ng laks ng loob  upang kauspin ang aking ama. at na makausap ko ang aking ama, humingi ako ng twad sa nangyari sa kanya at mla sa araw na iyon nagkaayos kami. naikwento rin ng aking ina na noong akoy umalis umiyak daw ang aking ama at sa tingingin ko ay alam ko na ang ibig sabihin ng mga luha niya. isa lang yan sa mga hinarap ko na probllema sa bwat pagsubok kasama ko ang ang panginoon. hindi lamang iyan, marami pa akong naging kaibigan sa sinbaham. bawat isang tao kanya kanyang personalidad pero wala sa kanila ang estado ngbuhay ang mahalaga masaya kami sa simbahan at samasamang naglilinkod sa Panginoon. pero ngayon bigla nalang nalimutan ko ang bumalik sa simbahan hindi na ako nakakapaglingkod pero pinapangako ko na babalik ako sa pangalawang tahanan ko
                             Sa ikaapat na baitang marami akong nadagdag na kaibigan. sa mga unang araw ng fourth year medyo nahihirapan parin ako mara nkasi ang nadagdag sa sectionF, pero alam ko naman ko naman na magiging kaibiogan ko rrin ang mga bago sa section namin. mahirap din maging fourth year siyempre kailangan ko rih mag-aral ng mabuti para makagraduate ako. ang damin naming activity,. Field demo hayan nanaman pero no choice ganun talaga isipin nalang na para sa amin rin iyon. pero ang pinaka exciting ang mini olympics. Ang saya-saya naman sa kaunaunahang pagkakataon naglaro ako ng soccer sa oval, ganoon pala ang pakiramdam pero napakasaya naman lalo na at nanalo pa kami. sa taong 2010 nakilala ko si Ren Russel Cadelino siya yung boy frind ko ngayon pero dahil sakanya nagkaroon ako ng maraming kaibigan sina mariel,marvin,mark o si unta,si algie si bestfriend guinto,si honnie ko,si bombita at si kuya norman. marami rin akong naging kaibigan  sa section ng 3-d at 3-f, lalo na ang pinakaespesyal si shame at si jedie napalapit ako sa kanila. sa mababarkadang iyan nagsimula ang tawag sa akin na lenoks at siyempre hidi mawawala ang bestfriend ko na si kyle lanip mahal na mahal ko yan si bestfriend.

Ako ulet kasama pa rin ang aking mga kaibigan

                             Sobrang saya ng naging karanasan ko at ngayon ipinapanalangin ko na makagradute ako at sana walang miwan sa 4-f at maging sa ibang section at msasabi ko na naging masaya ang buhay kahit may mga problema may mga tao naman na nagmamahal sa akinat minamahal ko sapat na para maging matatag na tao, at kung ano naman ako ngayon ay dahil sa mga taong naging inspirasyon ko sa buhay. nagpapasamat ako sa panginoon hindi man ako nabigyan ng magndang buhay nadiyan naman ang aking pamilya at mga kaibigan na nagsisilbi kong kayamanan.



Salamat sa pagbabasa!.